یکی از بهترین کتاب هایی می باشد که توسط وودی آلن منتشر شده است . وودی آلن (Woody-Allen) کارگردان، نویسنده، بازیگر، کمدین و موسیقیدان آمریکایی در سال ۱۹۳۵ در بروکلین آمریکا در یک خانواده یهودی به دنیا آمد . وودی آلن با نام اصلی Allen Stewart Konigsberg هشت سال از دوران کودکیاش را در مدرسه یهودیان سپری کرد. در آن زمان موهای قرمز رنگ او باعث شده بود تا در بین دوستان و همکلاسیهایش به قرمز معروف شود.آلن با هدف کسب درآمد، به نوشتن قطعات طنز و فروش آنها پرداخت و آنها را در ستونهای طنز روزنامهها به چاپ میرساند. وی در سال ۱۹۵۳ وارد دانشگاه سینمایی نیویورک شد آما زود آنجا را ترک کرد. بعد به مدت ۲ سال، به نویسندگی مشغول شد. سپس وارد تلویزیون شد و به نوشتن متون برنامههای تلویزیونی پرداخت. وودی آلن کار خودش را در سینما با بازیگری و فیلمنامهنویسی شروع کرد. گرایش هنریاش به کارگردانی تئاتر و آشناییاش با آثار نمایشنامهنویسان بزرگ، مسیری را پیش پای او نهاد تا سالها بعد این سه عنصر در کارهایش به مهمترین مولفهها تبدیل شود. بازیگری، آشنایی با درام و دیالوگنویسی. در یکی از فیلمهای اولیهاش به عنوان بازیگر با نام «تازه چه خبر…» آلن تیپی را عرضه کرد که مختصات آن تا امروز در بازیهایش رعایت شده؛ از نوازنده بد شانس و ابله «پولو وردار و بزن به چاک» (نخستین فیلمش به عنوان کارگردان که در آن بازی هم کرد) تا شعبدهباز دستوپاچلفتی « »scoop(آخرین فیلم آلن که در آن نقشآفرینی هم داشت).در این چند دهه فاصلهای که میان این دو فیلم وجود دارد، آلن در فیلمهای بسیاری که کارگردانی کرد، بازی در مشابه چنین نقشهایی را تجربه کرد و به شمایل این تیپ بدل شد. او در فیلمهایش تیپی ساده، پرحرف، کمی روشنفکر، ضعیفالجثه، شوخ و حساس را ایفا میکند. در یکی از مشهورترین فیلمهایش که برنده اسکار بهترین فیلم هم شد («آنی هال») او این تیپ را به هنرمندانهترین شکلی ایفا کرد. در یکی از صحنههای این فیلم در حالی که او و نامزدش در صف تماشای فیلمی از اینگمار برگمان در سینما هستند، حرفهای روشنفکرانه اما خودخواهانه یکی از حاضران در صف اعصاب او را به هم میریزد و مقدمه دعوایی میان این زوج میشود. دقیقا مشابه چنین صحنهای را سالها بعد در فیلم «منهتن» عرضه کرد. پرگویی و استدلالهای بامزه آلن بخصوص برای قانع کردن زنها، آن قدر بامزهاند که نمونههایش را در هیچ فیلمی سراغ نداریم. در واقع آلن نوعی از کمدی کلامی را ارائه میکند که مبتنی بر تواناییهای ذاتی و خصوصیات فیزیکی خودش است. طنز قوی فیلمهایش زمانی برجستهتر میشود که خودش را هجو میکند. این خصلت در سینمای کمدی آلن یادآور کار بزرگی است که باستر کیتن دههها پیش از او انجام میداد. مثلا همانطور که کیتن در فیلمهای «ژنرال» و «استیم بوت بیل جونیر» با قد کوتاه و جثه نحیفش به عنوان یک ضعف شوخی کرد، آلن نیز در سراسر آثارش، آنجاهایی که خودش عهدهدار نقش اصلی بود، ضعفهای ظاهری خودش را بدل به موضوعی خندهدار برای تماشاگران کرد.
وودی آلن
وودی آلن (به انگلیسی: Woody Allen) (۱ دسامبر ۱۹۳۵)، کمدین، بازیگر، کارگردان، نویسنده و موسیقیدان آمریکایی است. آلن فعالیت حرفهای خود را به عنوان یک نویسنده کتابهای طنز و سپس یک کمدین روی صحنه آغاز کرد و سپس در دههٔ ۶۰ میلادی فعالیت فیلمسازی خود را آغاز کرد.وی ۱۹ بار نامزد اسکار و چهار بار برنده آن شدهاست که این جوایز شامل یک اسکار بهترین کارگردانی و سه جایزه اسکار بهترین فیلمنامه غیراقتباسی شدهاست.
کتاب شناسی؛
- آب آشامیدنی نیست، نگار شاطریان، نشر بیدگل (۱۹۶۶)
- دوباره این آهنگو بزن سم، بهرنگ رجبی، نشر چشمه (۱۹۶۶)
- حالا بی حساب شدیم (۱۹۷۱)
- بی بال و پر، نگار شاطریان، نشر بیدگل (۱۹۷۵)
- عوارض جانبی ۱، لادن نژادحسینی، نشر بیدگل (۱۹۸۰)
- حباب معلق، بهرنگ رجبی، نشر بیدگل (۱۹۸۱) حباب معلق
- سنترال پارک وست، محمدرضا اوزار، نشر بیدگل (۱۹۹۵)
- اولد سیبروک، محمدرضا اوزار، نشر بیدگل (۲۰۰۳)
- ریورساید درایو، محمدرضا اوزار، نشر بیدگل (۲۰۰۳)
- متل ماه عسل (۲۰۱۱)
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.